در این گـرمـآی تـآبسـتـآن؛

وقتے پیچیده می شـومـ میـآن سیـآهے ات،

تنهــآ دلخــوشےامـ به این اسـت که

عرقِ روے ِ پیشـآنے امـ؛

عرقِ بنـدگـی اسـت،

نـه عرق شَــرمـ...

بـآور کـن،معنـے ِ این همه

حرارت و گرمآ رآ به جآن خریدن،تحمـل نیسـت..

عشق اسـت؛عشق بـه خُــدا...

چـه بسـآ که حتے گوشـه اے از گـرمے ِدمـآ؛

 نمـے رسد بـه پـآے جهنـمـِ اعمـآلمان،

اگر لحظه اے نظرت از مـا برگردد...